Wizje kosmosu w różnych religiach: porównanie sakralnych kosmologii

Kosmos, jako przestrzeń obejmująca wszystko, co istnieje, od zawsze fascynował człowieka. W poszukiwaniu odpowiedzi na pytania o istotę świata i jego powstanie, ludzie tworzyli różne wyobrażenia na temat wszechświata. Sakralna kosmologia, czyli nauka o świętym porządku rzeczywistości, jest jednym z kluczowych elementów każdej religii. W niniejszym artykule przyjrzymy się wizjom kosmosu w różnych religiach, porównując ich sakralne kosmologie.

Hinduistyczna wizja kosmosu

W hinduizmie wszechświat jest wieczny i nieustannie przechodzi przez cykle tworzenia, trwania i zniszczenia. Kosmos jest uważany za iluzoryczny, a jego istnienie jest wynikiem działania mocy twórczej Boga – Brahmy. W hinduistycznej kosmologii istnieje wiele światów, zarówno materialnych, jak i duchowych. W centrum wszechświata znajduje się góra Meru, która łączy wszystkie sfery rzeczywistości. Ważnym elementem hinduistycznej kosmologii jest także nauka o reinkarnacji oraz karma, która determinuje losy jednostki w kolejnych wcieleniach.

Buddyjska koncepcja wszechświata

Buddyzm, podobnie jak hinduizm, zakłada cykliczność wszechświata oraz istnienie wielu światów. W buddyjskiej kosmologii istnieje jednak większy nacisk na duchowy rozwój jednostki i osiągnięcie ostatecznego wyzwolenia – nirwany. Kosmos jest uważany za zbiór skupisk energii, które są nieustannie w ruchu i przemianie. W buddyzmie nie ma jednego centralnego bóstwa, które rządzi wszechświatem – każda istota ma wpływ na kształtowanie rzeczywistości. Istotnym elementem buddyjskiej kosmologii jest nauka o zależnym powstawaniu, która mówi o wzajemnych relacjach między zjawiskami.

Kosmologia w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie

Te trzy monoteistyczne religie mają wiele wspólnych elementów w swojej sakralnej kosmologii. Wszystkie one opierają się na wierzeniu w jednego Boga, który stworzył świat i rządzi nim. W judaizmie, chrześcijaństwie i islamie wszechświat został stworzony przez Boga z niczego (ex nihilo) i ma określony początek oraz koniec. W tych religiach istnieje także podział na sferę materialną (ziemię) i duchową (niebo), gdzie przebywają anioły, duchy i bóstwa. Istotnym elementem tych kosmologii jest także eschatologia, czyli nauka o ostatecznych rzeczach, takich jak sąd ostateczny, zmartwychwstanie ciał i życie wieczne.